私は痛みを愛し

Myślę, że dobrze napisałam tytuł, tak, chyba tak.

Powoli przyzwyczajam się do samotności i bólu.. Nie powinnam, ale jednak. Czekam na pewną osobę już drugi dzień, ale ... i tak jej nie ma. Myślałam, że tym razem będzie inaczej. Może coś się jeszcze zmieni. Myślałam, że mogę zaufać, nie wyszło. Trudno.

Miałam zacząć pisać w końcu Jestem Zelo!, ale nie potrafię się do tego zabrać... W zasadzie to piszę tylko opowiadanie z Black Cherry, Diru i Tokachikatakiką (lecz nie zawsze). Nie mam jakoś chęci do pisania czegoś innego. Przepraszam tych, którym obiecałam, że coś napiszę oraz tych, którzy czekają na swoje ulubione opowiadania.

Moje pytanie do Was: jakie są wasze ulubione opowiadania? Na jakie czekacie? Postaram się coś z tym zrobić.

Wszyscy gdzieś wyjeżdżają na wakacje, a ja siedzę udupiona w domu przez tą operację.. Jedynie może na dwa tygodnie pojadę do babci w sierpniu..., ale to nie jest pewnie, bo będę mieć usztywnioną nogę... Jednak musimy tam pojechać, ponieważ w przyszłym tygodniu wypisują moją babcię ze szpitala (czyt. nic jej się nie poprawiło, ale jako że to starsza osoba, to po co mają ją tam trzymać, lepiej wysłać do domu).

Ostatnio ciągle słucham tego:

Zmieniałam również wygląd bloga. Tamten mi się znudził. Na górze mój ukochany Natsuki <3 Mam nadzieję, że się nie wystraszyliście i nie dostaliście zawału, bo moja koleżanka się wystraszyła o_O

Wybacz Mayu jeśli mój wyglądał podobnie, mam nadzieję, że już jest inaczej.