Miłość jest jak narkotyk - Yasu x ...

Przedstawiam Wam mojego najnowszego one-shot' a, który powstał dokładnie ... wczoraj ^^ Zapraszam Was również na mojego nowego bloga <<KLIK>>, będzie się tam działo, obiecuję.
Krótki jest, wiem, ale właśnie taki miał być...
Zapraszam!

Patrzę na Ciebie, gdy śpisz.. Opieram głowę na ręce, a drugą gładzę Twój policzek. Uwielbiam patrzeć na Ciebie podczas snu. Wyglądasz wtedy tak słodko i niewinnie… Twoje blond włosy zawsze rozsypują się na czarnej poduszce, powieki masz zamknięte, a usta lekko rozchylone.

Obserwuję jak marszczysz nos i wtulasz twarz w mój tors. Uśmiecham się. Delikatnie wplatam palce w Twoje włosy, pieszczotliwie przeczesując Twoje kosmyki. Najchętniej to nigdy bym Cię stąd nie wypuścił, chciałbym mieć Cię tylko dla siebie. Jednak wiem, że ty potrzebujesz zespołu, przyjaciół, wyjść, dlatego Cię nie zatrzymuję. A zresztą ty i tak zawsze do mnie wracasz, nigdy nie uciekasz... Potrzebujesz mnie, a ja potrzebuję Ciebie.

Całuję Cię w czoło i przytulam do siebie, wciąż przeczesując jasne kosmyki. Wtulam twarz w Twoje włosy, myśląc o tym, jak Cię poznałem...

Wyszedłem na balkon z papierosem i kubkiem kawy. Zapaliłem, od razu mocno się zaciągając. Ziewnąłem w dłoń. Spuściłem głowę i zapatrzyłem się na ulicę. Podniosłem rękę i włożyłem papierosa do ust, zaciągając się. Po chwili wypuściłem dym. Nie chciało mi się iść do pracy, ale wiedziałem, że muszę. Nie mogłem sobie tak po prostu zostać w domu i nie pójść do pracy…

Po parunastu bardzo długich minutach w końcu byłem w drodze do pracy. Westchnąłem cicho. Nagle przed maskę wyskoczyła mi osoba w blond włoskach… Ledwo udało mi się zahamować kilka milimetrów przed tą osobą. Szybko wysiadłem z samochodu.

- Nic Ci nie jest? – spytałem, podchodząc.

- Nie – usłyszałem cichy szept.

Nie wiem dlaczego, ale podniosłem jego głowę za podbródek. Rozszerzyłem oczy w szoku.

- Co Ci się stało? – spytałem łagodnie, dotykając palcami jego sinego policzka. To na pewno nie przeze mnie…

- Nic – mruknął trochę wystraszony.

- Może Cię gdzieś podwiozę, co? – spytałem przyjaźnie, uśmiechając się do niego. Jako odpowiedź dostałem kiwnięcie głową. Otworzyłem mu drzwi, a gdy wsiadł, zamknąłem je. Usiadłem za kierownicą i spojrzałem na chłopaka. – Na pewno wszystko w porządku? – spytałem, zjeżdżając na pobocze. Widziałem, że nie jest w porządku…

- Nie – ledwo usłyszałem jego odpowiedź.

- Powiedz mi co się stało.. Możesz mi zaufać – powiedziałem i pogładziłem go po policzku. Nie wiedziałem dlaczego się tak zachowywałem… Nigdy taki nie byłem.

- To była moja wina – odpowiedział i pociągnął nosem. – Nie powinienem tego robić…

- Czego?

- Wchodzić…

- Wchodzić? Gdzie nie powinieneś wchodzić?

- Do … pokoju – odpowiedział cicho.

Westchnąłem cicho. Nie mógł wejść do pokoju? W jakiej on rodzinie żyje? Spojrzałem na niego zdziwiony, gdy mnie przytulił. Nie spodziewałem się tego… Jednak objąłem go i przytuliłem do swojego torsu.

- Nie wrócisz tam, nie pozwolę na to – obiecałem.

Uśmiecham się, przypominając sobie to. Poznaliśmy się w takich okolicznościach… Nie spodziewałem się, że to będzie trwać długo, a jutro już mijają dwa lata odkąd jesteśmy razem.

Patrzę, jak otwierasz oczy. Podnoszę rękę i gładzę palcami Twój policzek. Jesteś taki uroczy gdy śpisz… Gdy się budzisz… Nie, ty zawsze jesteś uroczy.

- Dzień dobry – mruczysz czule i przecierasz oczy.

- Dzień dobry, kochanie – uśmiecham się. – Jak się spało?

- Idealnie – mówisz. Patrzysz mi w oczy, uśmiechając się delikatnie. Po chwili podnosisz się i opierasz się rękami obok mojej głowy. Czuję Twoje usta na swoich. Oddaję pocałunek.

Mam nadzieję, że będziemy razem już zawsze… Że nigdy się nie rozstaniemy. Chciałem spędzić z Tobą resztę życia, z nikim innym. Kocham Cię nad życie i chcę być z Tobą do końca.