"Już zawsze będziemy razem." Kris x Bou, 05

Wiem, miałam dodać rozdział wczoraj, ale już po prostu nie miałam siły... Ta szkoła mnie wykańcza, no ale nie narzekam (chyba). Ale mam nadzieję, że nic się nie stało, że wczoraj nie dodałam. Nie zawsze daję radę wyrobić się, prawda?

Zapraszam.

Różowy - Bou (Toshi)

Biały - Kris (Diru)

Chciałem coś powiedzieć, ale nie mogłem.. Podbiegłem do niego i wtuliłem się niepewnie w jego plecy. Nie chciałem żeby wychodził.

Zatrzymałem się. Byłem zdziwiony, że mnie przytulił. Nie chciał, żebym się usunął? Nie brzydził się?

Oplotłem go ramionami w pasie i zacisnąłem dłonie na jego koszulce na brzuchu. Nie chciałem żeby odchodził.

- Ty... też mi się podobasz – wymamrotałem bardzo cicho, rumieniąc się obficie.

Otworzyłem szerzej oczy. Podobam? Jemu? Trzymajcie mnie, bo zaraz naprawdę się przewrócę. Chyba śnię.

Wciąż go mocno przytulałem i wdychałem jego zapach. Miałem nadzieję, że nie żartował z tym.

Odwróciłem się do niego i przyciągnąłem go bliżej siebie, przytulając. Mogłem przytulać go wiecznie. Czułem się dziwnie, ale z drugiej strony byłem szczęśliwy.

Niepewnie zarzuciłem mu ręce na kark i stanąłem na palcach, przytulając go. Wtuliłem twarz w jego szyję.

Schyliłem się trochę, by było mu łatwiej. Był niziutki, więc ciężko mu było do mnie dosięgnąć. To było takie słodkie, że musiał stanąć na palcach, żeby objąć mnie za szyję.

Uśmiechnąłem się lekko gdy się schylił. Było mi łatwiej.

- Ja... Nigdy z nikim nie byłem – wymamrotałem w jego szyję. Taka była prawda.

Uśmiechnąłem się rozczulony. To było słodkie, że jeszcze nikogo nie miał. Objąłem go mocniej w pasie, przyciągając jeszcze bliżej siebie.

Przymknąłem oczy i delikatnie zacząłem się bawić jego włosami z tyłu głowy. Miałem nadzieję, że nie będzie mu to przeszkadzać.

Przymknąłem oczy, kiedy zaczął bawić się moimi włosami. To było takie przyjemne. Zacisnąłem dłonie na jego koszulce, wtulając twarz w jego ramię.

- Ja... Chyba powinienem już tam iść – szepnąłem cicho. Nie chciałem się od niego odsuwać, ale musiałem odłączyć sprzęt.

Mruknąłem niezadowolony. Nie chciałem go puszczać. Przytuliłem się do niego mocniej. Chciałem, żeby ta chwila trwała wiecznie.

- Kris – mruknąłem mu do ucha. – Muszę iść odłączyć sprzęt i spakować gitarę – położyłem policzek na jego ramieniu. Policzki mnie piekły.

Westchnąłem cicho. Puściłem go, odsuwając się. Wiedziałem, że byłem cały czerwony. Miałem ochotę ochlapać twarz zimną wodą, ale nie mogłem, bo miałem makijaż.

Znowu spuściłem głowę i powoli ruszyłem na zaplecze. Nie chciałem tam iść, ale musiałem.

Oparłem się rękami o zlew. Musiałem ochłonąć. Nadal nie wierzyłem, że ja też mu się podobam. To był dla mnie szok.

- Bouś? A ty co taki czerwony? Coście tam robili, hm? – spytał złośliwie Kanon.

- Pieprzyliśmy się – odpowiedziałem i pokazałem mu język, idąc na scenę.

W końcu wyszedłem z tej łazienki i poszedłem na salę. Usiadłem przy jednym ze stolików i czekałem na chłopaka. Nie wiedziałem, co teraz będzie. Co dalej?

Trzęsącymi rękami odłączyłem kabel od wzmacniacza. Później powoli schowałem gitarę do futerału i usiadłem przed nią „po turecku”. Musiałem się uspokoić.

Zamówiłem sobie wody, po czym wyjąłem papierosy i zapaliłem jednego. Dobrze, że można było tu palić. Musiałem się uspokoić i pomyśleć. Nie wiedziałem, co o tym sądzić.

Zauważyłem, że zapalił. Nie spodobało mi się to. Wstałem i podszedłem do niego, zabierając mu papierosa.

- Nie będziesz palić – mruknąłem, patrząc mu w oczy. Nie chciałem żeby się niszczył tym gównem.

Spojrzałem na niego zdziwiony, po czym uśmiechnąłem się.

- Jak sobie królewna życzy - powiedziałem złośliwie, popijając wodę. Chciałem zobaczyć jego reakcję.

Zmrużyłem oczy i złamałem papierosa. Królewna? Ja mu zaraz pokażę królewnę. Odwróciłem się, odchodząc od niego.

Wywróciłem oczami. Wstałem, idąc za nim. Złapałem go w pasie, przyciągając do siebie.

- A gdzie Ty mi uciekasz? - spytałem, kładąc mu podbródek na ramieniu.

Nie odpowiedziałem mu, jednak mimowolnie się zarumieniłem. Chciał mieć królewnę? To będzie mieć obrażoną królewnę. Skrzyżowałem ręce na klatce piersiowej.

- Królewna się obraziła na mnie? - spytałem, po czym zaśmiałem się. Pocałowałem go w skroń, puszczając. - Czekam na zewnątrz.

Zarumieniłem się jeszcze bardziej po tym pocałunku. Wziąłem swoją gitarę i pożegnałem się z chłopakami, po czym ruszyłem do wyjścia z baru. Gdy wyszedłem, podałem mężczyźnie gitarę, a sam ruszyłem dalej.

Zaśmiałem się. No tak. Teraz się wkopałem. Będę musiał księżniczce rzeczy nosić. Pobiegłem zanim, dorównując mu kroku. Zawiesiłem sobie gitarę na ramieniu, po czym spojrzałem na niego.

Nie zwróciłem na niego uwagi. Szedłem przed siebie. Nie miałem spuszczonej głowy, ale patrzyłem gdzie idę. Jednak wciąż miałem czerwone policzki.

- No księżniczko... Nie obrażaj się - powiedziałem i objąłem go w pasie, przyciągając do siebie.

Jakoś nie bardzo przeszkadzało mi to, że mówił do mnie „księżniczko”, podobało mi się to. Zarumieniłem się gdy przyciągnął mnie do siebie.

Stanąłem w miejscu, przytulając go do siebie. Zrobiłem to tylko parę razy, a już to uwielbiałem.

Uśmiechnąłem się nieśmiało i ponownie zarumieniłem. Jednak delikatnie zarzuciłem mu ręce na kark. Stanąłem na palcach, przytulając się do niego.

Ponownie się schyliłem, żeby było mu łatwiej mnie objąć.

- Księżniczka się już nie gniewa? - szepnąłem mu do ucha, uśmiechając się.

- Księżniczka się gniewa – zaśmiałem się cicho, rumieniąc się. – Księżniczka chce żebyś ją zaniósł do domu – mruknąłem mu do ucha. Byłem ciekawy co zrobi.

- Wedle życzenia - powiedziałem, biorąc go na ręce. Widziałem, że się tym zdziwił. Powoli zacząłem iść w kierunku jego domu.

Mimowolnie się zarumieniłem i wtuliłem twarz w jego ramię. Chyba moja nieśmiałość znowu wróciła, bo spuściłem głowę, zasłaniając twarz włosami.

Takiego go uwielbiałem. Nieśmiałego, słodkiego chłopczyka. Poprawiłem go sobie na rękach, po czym pocałowałem go w czubek głowy. Miałem na to ogromną ochotę.

Zacisnąłem dłonie na jego koszulce. Czułem się tak, jakby moja twarz się paliła. Przymknąłem oczy i wtuliłem mocniej twarz w jego ramię żeby nie widział moich rumieńców.

W końcu dotarliśmy pod jego klatkę. Znowu była otwarta, więc podniosłem nogę, otwierając drzwi. Powoli wszedłem na górę i postawiłem go przed drzwiami.

- Proszę bardzo. Księżniczka odeskortowana pod same drzwi.

Zaśmiałem się cicho i wyciągnąłem klucze z kieszeni, po czym otworzyłem drzwi. Spojrzałem na niego.

- Wejdziesz? – spytałem cicho, spuszczając głowę.

- A nie będę przeszkadzał? - odpowiedziałem pytaniem na pytanie, uśmiechając się. Jutro była niedziela, więc nie musiałem iść do pracy.

Pokręciłem przecząco głową. Wciąż na niego nie patrzyłem, byłem zbyt zawstydzony żeby to zrobić.

Uśmiechnąłem się i po chwili razem z nim wszedłem do mieszkania. Było małe, ale przytulne. Podobało mi się tu.

Wziąłem od niego gitarę i zaniosłem ją do mojego pokoju, po czym poszedłem do kuchni. Mężczyzna poszedł za mną.

- Chcesz coś do picia? – spytałem cicho.

- Wody, poproszę - powiedziałem, po czym usiadłem na blacie, przyglądając się mu. Był taki śliczny.

Odkręciłem butelkę wody i nalałem mu do kubka. Ręce strasznie mi się trzęsły.

- Peszysz mnie takim wzrokiem – wymamrotałem, nastawiając wodę na herbatę.

- To mam się w ogóle na Ciebie nie patrzeć? - spytałem smutno. Oczywiście udawałem, a nieźle mi to wychodziło. Jako dziecko byłem dobrym aktorem i dzięki temu, miałem co chciałem.

- Po prostu nie patrz takim wzrokiem – szepnąłem i wrzuciłem torebkę herbaty do kubka. Spuściłem głowę.

- Ale jakim? - spytałem. Przecież normalnie na niego patrzyłem. Podobał mi się i... ja... chyba się zakochałem.

Pokręciłem głową i uśmiechnąłem się lekko. Woda akurat się ugotowała. Wziąłem czajnik i nalałem gorącej wody do kubka z herbatą.

Wziąłem szklankę z wodą i upiłem jeden łyk. Nie mogłem przestać na niego patrzeć. Serce znowu zaczęło mi szybko bić. Ja chyba naprawdę się zakochałem.

- Dlaczego tak ciągle patrzysz na mnie? – spytałem w końcu. Stanąłem obok niego i spojrzałem na niego niepewnie. – Przecież nie ma co oglądać.

- Śliczny jesteś - powiedziałem. Odstawiłem szklankę, schodząc z blatu. Przysunąłem się do niego bliżej, obejmując go w pasie.

- Ojej.. Dziękuję – szepnąłem cicho. Ponownie zarzuciłem mu ręce na kark i przytuliłem go, stając na palcach.

Przytuliłem go mocniej, kładąc podbródek na jego głowie. Nawet jak stawał na palcach, to i tak bez problemu mogłem tak zrobić.

Wtuliłem twarz w jego klatkę piersiową i przymknąłem oczy. Palce znowu wplotłem w jego włosy, przeczesując je.

Zamruczałem, gdy znowu zaczął bawić się moimi włosami. Zawsze lubiłem, gdy ktoś mi się nimi bawił. To było takie przyjemne uczucie.

Zaśmiałem się cicho, gdy usłyszałem jego mruczenie. Zachowywał się jak kotek. Po chwili jednak przestałem się bawić jego włosami i wtuliłem się w niego mocniej.

Mruknąłem niezadowolony, gdy przestał. To było takie miłe uczucie. Jednak objąłem go mocniej.

- Księżniczka chyba chce spać – mruknąłem. Byłem śpiący, choć przespałem dzisiaj pół dnia. Jednak nie chciałem żeby poszedł sobie.

- No to księżniczka pójdzie spać - powiedziałem i biorąc go na ręce, zaniosłem go do jego pokoju. Posadziłem go na łóżku. - Ja już pójdę. Też jestem zmęczony.

- A... Nie mógłbyś zostać? – szepnąłem cicho, spuszczając głowę. Znowu się zarumieniłem, ale nie chciałem by sobie poszedł.

Otworzyłem szerzej oczy. Miałem zostać u niego na noc? Po chwili jednak uśmiechnąłem się.

- A księżniczka chce, abym został?

- Mh – mruknąłem, zakrywając twarz włosami. Moje policzki ponownie zaczęły piec. Byłem zażenowany tą sytuacją.

- No to mógłbym zostać - zaśmiałem się, czochrając mu włosy. - A gdzie masz łazienkę? Chyba bym musiał to z siebie zmyć - powiedziałem, pokazując na makijaż.

- Tam – powiedziałem cicho, wskazując mu drzwi od łazienki. Gdy wyszedł, od razu położyłem się na plecach.

Wziąłem płatki kosmetyczne i płyn micelarny, po czym zacząłem zmywać makijaż. Wziąłem jeszcze prysznic i w samych bokserkach wróciłem do jego pokoju.

Spojrzałem na niego i rozszerzyłem oczy w szoku. Stał przede mną w samych bokserkach... Zarumieniłem się jeszcze mocniej, po czym uciekłem do łazienki.

Wywróciłem oczami, po czym usiadłem na łóżku, czekając na niego. W sumie już mogłem iść do salonu, no bo przecież nie będę spał z nim, prawda?

Z łazienki wyszedłem pół godziny później. Miałem na sobie koszulkę oraz bokserki. Zrobiłem sobie warkocz żeby mi się włosy nie poplątały jeszcze bardziej. Wszedłem do sypialni.

Jak zobaczyłem go w tym warkoczu, to myślałem, że zawału dostanę. Boże, jak on słodko wyglądał. Uśmiechnąłem się, po czym podszedłem do niego. Objąłem go w pasie, po czym pocałowałem go w czoło.

- Dobranoc, księżniczko - powiedziałem i zacząłem się kierować się do salonu.

Jednak złapałem go za rękę, nie pozwalając mu odejść. Spojrzałem na niego zaskoczony.

- A ty gdzie idziesz? – zdziwiłem się.

- Do salonu? Spać? - powiedziałem, nie wiedząc o co chodzi. Przecież to logiczne, że będę spał w salonie. Chyba jeszcze za wcześnie, żebyśmy spali razem, prawda?

- Um... Okej... – szepnąłem smutno i puściłem go. Miałem nadzieję, że położy się obok mnie. Pociągnąłem nosem, idąc do łóżka.

Złapałem go za rękę, przyciągając do siebie. Wiedziałem, o co mu chodzi. Przytuliłem go do siebie, po czym biorąc go na ręce, zaniosłem go do łóżka. Położyłem go, kładąc się obok. Przytuliłem go, nakrywając go kołdrą.

Pisnąłem zaskoczony i wtuliłem się w niego. Nie spodziewałem się, że nagle weźmie mnie na ręce i zaniesie do łóżka. Wtuliłem się w jego klatkę piersiową, nakrywając go również kołdrą.

Zacząłem przeczesywać jego włosy. Czułem jego oddech na swojej szyi. Chyba zasnął. Uśmiechnąłem się i również zamknąłem oczy, nie przestając go głaskać.

- Dobranoc – wymamrotałem sennie, zamykając oczy. Wtuliłem się w niego bardziej i po paru minutach usnąłem.

Zasnąłem kilka minut po nim. Nie wiem ile spałem, ale na pewno nie krótko. Byłem strasznie zmęczony. Przytuliłem go jak pluszowego misia, śpiąc dalej.

Obudziłem się i spojrzałem na zegarek, który wskazywał dziesiąta rano. Jednak nie chciało mi się wstawać. Delikatnie przejechałem palcami po jego policzku.

Czułem, jak mnie dotyka, jednak nie miałem siły się budzić. Przytuliłem się do niego mocniej, mrucząc coś przez sen.

Uśmiechnąłem się lekko i zjechałem palcami na jego usta, a później na nos. Miałem nadzieję, że się nie obudzi, bo spaliłbym się ze wstydu.

Wszystko czułem, jednak spałem dalej. Zawsze lubiłem długo spać, więc nie sądzę, bym szybko się obudził.

Położyłem policzek na jego klatce piersiowej i wsłuchałem się w spokojne bicie jego serca. Przymknąłem oczy.

Po jakimś czasie otworzyłem zaspane oczy. Spojrzałem na chłopaka i uśmiechnąłem się. Przytuliłem go mocno, całując w czubek głowy.

Czując, że całuje mnie w głowę, otworzyłem oczy. Chyba musiałem przysnąć. Spojrzałem na niego, przecierając oczy.

- Wyspany? - spytałem, patrząc na jego twarz. Wyglądał słodko taki zaspany i nieuczesany.

Mruknąłem coś pod nosem i ponownie się w niego wtuliłem. Najchętniej to leżałbym tak i w ogóle nie wychodził z łóżka.

Uśmiechnąłem się i zacząłem głaskać go po głowie. Ponownie pocałowałem go w głowę, przytulając go mocniej. Z dnia na dzień był coraz słodszy.

Zarumieniłem się i schowałem twarz w zagłębieniu między jego szyją, a obojczykiem. Zawstydził mnie.

Leżałbym tak wieki, gdyby nie to, że byłem głodny. Burczało mi w brzuchu.

- Księżniczko, pójdę zrobić śniadanie - powiedziałem, po raz kolejny całując go w to samo miejsce.

Odsunąłem się od niego i położyłem obok. Wciąż byłem cały czerwony. Gdy tylko wstał, wtuliłem się w jego poduszkę.

Poszedłem do kuchni, zaglądając do lodówki. Wyjąłem z potrzebne produkty i zacząłem robić kanapki. Zrobiłem też herbatę, po czym poszedłem do chłopaka. Podałem mu talerz, a kubki postawiłem na stoliczku.

- Smacznego, księżniczko.

Ponownie się zarumieniłem. Usiadłem na łóżku koło mężczyzny i powoli wziąłem jedną kanapkę.

Również wziąłem kanapkę i zacząłem jeść. Byłem głodny. Zastanawiało mnie, czy nie przeszkadza mu to, że jestem od niego starszy.

Rumieniąc się jeszcze bardziej, przysunąłem się do niego i niepewnie oparłem o jego bok. Spuściłem głowę, zasłaniając się włosami. Wziąłem kolejny gryz kanapki.

Nagle zapragnąłem go pocałować, jednak musiałem się powstrzymać. To mogłoby go wystraszyć.

- Nie przeszkadza Ci to, że jestem starszy?

Pokręciłem przecząco głową, jedząc dalej. Nie przeszkadzało mi to, bynajmniej mógł mnie poprowadzić w tym wszystkim. Nigdy nie byłem w związku, nie uprawiałem seksu, nawet się nie całowałem...

Ucieszyłem się, że mu to nie przeszkadzało. W sumie to nie byłem dużo od niego starszy. Cztery lata to niedużo.

Po chwili wziąłem do ręki kubek z herbatą. Podmuchałem chwilę i upiłem pierwszy łyk. Odgarnąłem grzywkę z oczu.

Tak naprawdę to pogubiłem się w tym wszystkim. Co było między nami? Czy my byliśmy parą? Nie wiedziałem tego. Nie wiedziałem, co mam o tym myśleć.

Spojrzałem kątem oka na jego twarz. Wyglądał jakby o czymś intensywnie myślał. Nie byłem już głodny... Odłożyłem kubek na stoliczek i ponownie się położyłem, przykrywając kołdrą.

Nadal myśląc, zacząłem głaskać go po głowie. To chyba było nieświadomie, bo nie bardzo wiedziałem, co robię. Byłem zbyt zajęty rozmyślaniem.

Uśmiechnąłem się lekko i przytuliłem do siebie kołdrę. Jak zwykle tą chwilę musiał przerwać ... mój napad astmy. Zacząłem kaszleć.

Zerwałem się z miejsca.

- Gdzie masz inhalator? - spytałem, rozglądając się nerwowo. Nie wiedziałem, jak się zachować.

- Łazienka – szepnąłem i ponownie zacząłem kaszleć. To już podchodziło pod duszenie się. Nienawidziłem mojej choroby.

Szybko pobiegłem do w/w pomieszczenia, po czym zacząłem szukać. Nigdzie nie widziałem, więc postanowiłem przeszukać jego ubrania. Znalazłem, więc szybko wróciłem do sypialni, podając chłopakowi lekarstwo.